Πιστεύουμε στη δύναμη των κυπριακών ποικιλιών. Εξάλλου, ο κυπριακός αμπελώνας είναι από τους αρχαιότερους στο κόσμο.

Αν υπάρχει, ωστόσο, μία κυπριακή ποικιλία που χρειάζεται οπωσδήποτε να την γνωρίζετε, αυτή είναι το Μαραθεύτικο! Αν και αντιστοιχεί μόλις στο 3% των αμπελιών που καλλιεργούνται στην Κύπρο, παράγει το πιο ποιοτικό κρασί του νησιού, χαρίζοντάς του μια πολύ ξεχωριστή, ιδιαίτερη νότα.

Η Προέλευση του Ονόματός του

Δεν γνωρίζουμε με σαφήνεια πως προέκυψε το όνομα αυτής της ποικιλίας. Σύμφωνα με μια εκδοχή, προέρχεται από τη Μαραθάσα. Μια άλλη θεωρία είναι ότι θυμίζει τους ανθρώπους της Μαραθάσας, που ήταν γνωστοί για τις φρούδες υποσχέσεις τους. Έτσι και το Μαραθεύτικο: την εποχή που ανθίζει σε γεμίζει προσδοκίες για πλούσιο τρύγο, όταν καρποδένει, όμως, είναι αραιό!

Στην Πιτσιλιά είναι επίσης γνωστό με τα ονόματα «Βαμβακάδα», «Βαμβακίνα», «Παμπακιά», «Μαυροσπούρτικο» και «Αλουποστάφυλο».

Η Ιστορία του

Το 1983, o καθηγητής Mouillefert χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη λέξη «Μαραθόφυκο» για τη συγκεκριμένη ποικιλία. Τότε αποτελούσε πια μια ξεχασμένη ερυθρή ποικιλία σταφυλιού, αφού ως το 1996 περίπου, όταν και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε οίνους από Μαραθεύτικο, υπήρχε η αντίληψη: «Εδώ δεν μπορούμε να το προφέρουμε, πώς θα φτιάξουμε κρασί να το εξάγουμε;»

Ως αποτέλεσμα, δεν καλλιεργούνταν συστηματικά και οι άνθρωποι δεν γνώριζαν πολλά για τη δυναμική της συγκεκριμένης ποικιλίας. Τα πρώτα χρόνια του οινοποιείου μας, όταν ξεκινήσαμε να παίρνουμε Μαραθεύτικο από τη Παναγιά στην Πάφο, υπήρχαν μόνο μεμονωμένα φυτά, διάσπαρτα μες σε αμπέλια με Ξυνιστέρι ή Μαύρο.

Οι αμπελουργοί δεν προτιμούσαν το Μαραθεύτικο, αφού δεν θεωρείτο κερδοφόρο λόγω της μικρής ποσότητας σταφυλιών που παρήγε. Ως αποτέλεσμα, φύτευαν αμπέλια με Ξυνιστέρι και Μαύρο και φύτευαν λίγα μόνο αμπέλια Μαραθεύτικο, είτε για να φτιάξουν δικό τους, «σπιτικό» κρασί (μιας και ήξεραν την ποιότητά του), είτε για να το αναμείξουν με το Μαύρο και να του προσδώσουν βαθύτερο χρώμα. Αυτό, βέβαια, έλυνε εν μέρει το πρόβλημά του, αφού επικονιαζόταν από τα άλλα φυτά.

Η Ιδιαιτερότητά του

Μια από τις ιδιαιτερότητες της καλλιέργειας του Μαραθεύτικου είναι ότι φυτεύουμε Σπούρτικο ανάμεσά του. Γιατί;

Δυστυχώς, το Μαραθεύτικο παρουσιάζει συχνά πρόβλημα στη καρπόδεση, καθώς είναι ευαίσθητο σε μια αμπελουργική ασθένεια που είναι γνωστή ως «ανθόρροια», που προκαλεί την πτώση των ανθών του.

Ένας τρόπος, ωστόσο, να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα είναι να χρησιμοποιούμε Σπούρτικο στην επικονίασή του. Το Σπούρτικο ανθίζει περίπου τις ίδιες μέρες με το Μαραθεύτικο, με αποτέλεσμα η γύρη να μεταφέρεται εύκολα από το ένα φυτό στο άλλο.

Είναι, επίσης, από τις ελάχιστες ποικιλίες στον κόσμο που δεν είναι ερμαφρόδιτη. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να αυτο-γονιμοποιηθεί, μιας και όλα τα άνθη του είναι θηλυκά.

Είναι, όμως, «λαίμαργη» ποικιλία, αφού απορροφά θρεπτικά στοιχεία του εδάφους και επεκτείνεται πολύ περισσότερο από τις άλλες κυπριακές ποικιλίες. Για παράδειγμα, τα κλήματα που φυτέψαμε έκαναν, σε μία μόνο χρονιά, 12 μέτρα βλαστούς!

Τα Χαρακτηριστικά του

Έντονο βαθυκόκκινο χρώμα, απαλή βελούδινη γεύση με τανίνες και πλούσιο σώμα. Αρώματα φρούτων και λουλουδιών, αναμιγμένα με αρώματα φρούτων του δάσους και βανίλιας, που χαρίζουν μια πολύπλοκη γεύση στον ουρανίσκο. Μπορεί να γίνει και ροζέ, ωριμάζει σε δρύινα βαρέλια και ενδείκνυται και για κρασί παλαίωσης.

Το Μαραθεύτικο δεν είναι ούτε Merlot, ούτε Cabernet Sauvignon - ούτε και θα γίνει ποτέ. Στο Κτήμα Χριστούδια πιστεύουμε στις γηγενείς ποικιλίες και στη μοναδικότητά τους. Η φιλοσοφία αυτή είναι ο οδηγός μας στις ξένες αγορές. Ο ξένος επισκέπτης δεν θα ενδιαφερθεί τόσο για την κυπριακή εκδοχή του Καπερνέτ, αλλά για το κυπριακό Μαραθεύτικο, που δεν μπορεί να το βρει πουθενά αλλού στον κόσμο.

Με τι Συνοδεύεται

Με μπριζόλες, μαγειρευτά κοκκινιστά, πλούσια και λιπαρά κρέατα, ψητά σούβλας και ζυμαρικά φούρνου.

Σερβίρεται σε θερμοκρασίες 15-18οC, είτε άμεσα, είτε μετά από μακρά παλαίωση στη φιάλη.